[ Pobierz całość w formacie PDF ]
tojn en Francujo ne ÿokis ÿin; kaj ÿi fieretis pri sia realis-
mo, la rezulto de ampleksa legado kaj multa voja¸ado.
Dum ÿi frandis perfektan omarsalaton, revolucia pen-
so atakis la Bastilon de ÿia kranio. Literaturo sufiçe ofte
ripetis al ÿi la koncepton, ke vino gajigas. La patro çiam
diradis, ke vino estas veneno; sed ÿi konis plurajn kole-
ginojn, kiuj foje gustumis vinon kaj ne ÿajnis venenitaj.
La vicdirektorino, fraûlino Ross, eç pretendis iomete
kompreni vinon kaj likvorojn; kaj fraûlino Ross videble
restis sana, bonhumora kaj bonkonduta. Iam ili disku-
tis pri alkoholo. Kion diris fraûlino Ross? Ej, mia
kara, kondiçe ke oni uzu nur tre modere, kaj ne miksu
diversajn alkoholaîojn, kaj ne metu ion ajn tian en an-
taûe malplenan stomakon, kie estas la malbono? Kara
mia, se mi estus riça, mi çiam prenus unu glaseton kun
mia vesperman¸o... sed nur unu, kompreneble.
Se mi estas tiel stulte malgaja, fraûlino Krip pensis,
eble unu glaso da vino, nur malforta blanka vino, kaj
kun mia vesperman¸o, portempe helpos min. Mi provu!
Mi neniam promesis ion pri tio al Paçjo. Nur pri viroj kaj
lascivigaj parfumoj.
39
DEK DU AMRAKONTOJ
eLIBRO
Iom heziteme, fraûlino Krip elverÿis glaseton da blan-
ka vino. xi timeme gustumis ¸in. Kiel ¸i gustas? Medika-
mente... iomete kiel ipekakuano; sed ne; malpli amare,
pli pli parfume... (ÿi glutis denove)... iel frukte, iel vin-
berece... kaj pli parfume post la malapero; strange, tre
strange, ke io gustas pli bone, jam malaperinte. Nekuti-
ma varmeto dorlotis ÿian stomakon.
La kelnerino alportis bonodoran kokidaîon kun lego-
moj. Fraûlino Krip malplenigis sian glason, servis sin kaj
man¸is kun bona apetito. Scienca scivolemo distris ÿin
de la stranga larmemo. Jes; ÿi fartis pli bone; la nervokri-
zeto ÿajne estis for.
xi etendis la manon al la karafo, çar ÿi soifis; sed la
mano kvazaû akcidente trafis la vinbotelon kaj, distri-
¸eme, ÿi elverÿis duan glasoplenon.
Konsciante pri sia eraro, ÿi ru¸i¸is.
Mi ne lasos la plenan glason sur la tablo, ÿi pensis; tio
aspektus stulte, strange. Mi fortrinkos ¸in, sed malrapi-
de kaj tre zorge; kaj unue, mi bone man¸os, plenigos la
stomakon. xi entuziasme atakis la bonodoran kokidaîon,
kiu, fakte, estis kuirita en vino.
Post la dua glaso, la sinteno de fraûlino Krip iom
ÿan¸i¸is jam. xi defie ekrigardis la botelon.
Mi estas plena¸a, plenrajta virino! ÿi diris, aûdeble
sed ne laûte. Kaj se mi volas trinki vinon, por kiu mi ja
pagos, jes, per mia propra mono honeste gajnita, mi
40
DEK DU AMRAKONTOJ
eLIBRO
rajtas trinki ¸in. Kaj mi rajtas konsumi kokritaîon, koki-
daîon, jes. Mi ne estas nun en stabçambro.
xi elverÿis trian glasoplenon.
La kelnerino alportis sortimenton da froma¸oj.
Kiam la botelo estis tute malplena, fraûlino Krip ren-
versis ¸in por plenkonvinki sin pri tio. Poste, super
froma¸o, ÿi meditis, aûdeble sed nek laûte nek alte, çar,
kiel la patrino ofte diradis, bonedukita virino restas bo-
nedukita en çiuj cirkonstancoj. Se oni ne povas havi
novajn vestaîojn, oni des pli purigu kaj fliku; se oni ne
havas bançambron, oni zorge lavu sin...
La kelnerino alportis komplikan glaciaîon.
Estis science tre interese, alterne senti malvarmon kaj
dolçan kura¸igan varmigon en la stomako.
Se oni estas ebria, oni kondutu kiel eble plej dece.
Fraûlino Krip sentis zumadon en la kapo kaj nekom-
preneblan kaûçukecon çe la genuoj. La manoj tremetis,
kiam ÿi pagis la kelnerinon, sed ÿi regis sin, same kiel
dum la tuta vivo, kiam ÿi tre atenteme pilgrimis al la
necesejo, kaj kaptis la okazon repudri mallongan nazon,
kies koloro ne sugestu anemion.
xi estis jam eltrovinta utilan fakton: kiam oni ne po-
vas fari ion bone laû normala rapideco, oni faru malpli
rapide, kaj, kutime, çio iros glate. Malstreçe, malrapide,
perfekte dece, ÿi forlasis la restoracion.
La agrable malvarmeta vespera aero vangofrapis ÿin
senkompate. Surprizite, ÿi ÿanceli¸is.
41
DEK DU AMRAKONTOJ
eLIBRO
Mi faros promenon! ÿi diris.
Post kelkaj paÿoj, ÿi diris: Ne! mi iros tuj al mia ho-
telo, kaj dormos!
Tre malrapide, kun la digno de bonedukitulino, kiu
ankoraû konscie restas bonedukita, fraûlino Krip marÿis
al sia hotelo. Oni ne atentigu, ne kaûzu skandalon. [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl ocenkijessi.opx.pl
tojn en Francujo ne ÿokis ÿin; kaj ÿi fieretis pri sia realis-
mo, la rezulto de ampleksa legado kaj multa voja¸ado.
Dum ÿi frandis perfektan omarsalaton, revolucia pen-
so atakis la Bastilon de ÿia kranio. Literaturo sufiçe ofte
ripetis al ÿi la koncepton, ke vino gajigas. La patro çiam
diradis, ke vino estas veneno; sed ÿi konis plurajn kole-
ginojn, kiuj foje gustumis vinon kaj ne ÿajnis venenitaj.
La vicdirektorino, fraûlino Ross, eç pretendis iomete
kompreni vinon kaj likvorojn; kaj fraûlino Ross videble
restis sana, bonhumora kaj bonkonduta. Iam ili disku-
tis pri alkoholo. Kion diris fraûlino Ross? Ej, mia
kara, kondiçe ke oni uzu nur tre modere, kaj ne miksu
diversajn alkoholaîojn, kaj ne metu ion ajn tian en an-
taûe malplenan stomakon, kie estas la malbono? Kara
mia, se mi estus riça, mi çiam prenus unu glaseton kun
mia vesperman¸o... sed nur unu, kompreneble.
Se mi estas tiel stulte malgaja, fraûlino Krip pensis,
eble unu glaso da vino, nur malforta blanka vino, kaj
kun mia vesperman¸o, portempe helpos min. Mi provu!
Mi neniam promesis ion pri tio al Paçjo. Nur pri viroj kaj
lascivigaj parfumoj.
39
DEK DU AMRAKONTOJ
eLIBRO
Iom heziteme, fraûlino Krip elverÿis glaseton da blan-
ka vino. xi timeme gustumis ¸in. Kiel ¸i gustas? Medika-
mente... iomete kiel ipekakuano; sed ne; malpli amare,
pli pli parfume... (ÿi glutis denove)... iel frukte, iel vin-
berece... kaj pli parfume post la malapero; strange, tre
strange, ke io gustas pli bone, jam malaperinte. Nekuti-
ma varmeto dorlotis ÿian stomakon.
La kelnerino alportis bonodoran kokidaîon kun lego-
moj. Fraûlino Krip malplenigis sian glason, servis sin kaj
man¸is kun bona apetito. Scienca scivolemo distris ÿin
de la stranga larmemo. Jes; ÿi fartis pli bone; la nervokri-
zeto ÿajne estis for.
xi etendis la manon al la karafo, çar ÿi soifis; sed la
mano kvazaû akcidente trafis la vinbotelon kaj, distri-
¸eme, ÿi elverÿis duan glasoplenon.
Konsciante pri sia eraro, ÿi ru¸i¸is.
Mi ne lasos la plenan glason sur la tablo, ÿi pensis; tio
aspektus stulte, strange. Mi fortrinkos ¸in, sed malrapi-
de kaj tre zorge; kaj unue, mi bone man¸os, plenigos la
stomakon. xi entuziasme atakis la bonodoran kokidaîon,
kiu, fakte, estis kuirita en vino.
Post la dua glaso, la sinteno de fraûlino Krip iom
ÿan¸i¸is jam. xi defie ekrigardis la botelon.
Mi estas plena¸a, plenrajta virino! ÿi diris, aûdeble
sed ne laûte. Kaj se mi volas trinki vinon, por kiu mi ja
pagos, jes, per mia propra mono honeste gajnita, mi
40
DEK DU AMRAKONTOJ
eLIBRO
rajtas trinki ¸in. Kaj mi rajtas konsumi kokritaîon, koki-
daîon, jes. Mi ne estas nun en stabçambro.
xi elverÿis trian glasoplenon.
La kelnerino alportis sortimenton da froma¸oj.
Kiam la botelo estis tute malplena, fraûlino Krip ren-
versis ¸in por plenkonvinki sin pri tio. Poste, super
froma¸o, ÿi meditis, aûdeble sed nek laûte nek alte, çar,
kiel la patrino ofte diradis, bonedukita virino restas bo-
nedukita en çiuj cirkonstancoj. Se oni ne povas havi
novajn vestaîojn, oni des pli purigu kaj fliku; se oni ne
havas bançambron, oni zorge lavu sin...
La kelnerino alportis komplikan glaciaîon.
Estis science tre interese, alterne senti malvarmon kaj
dolçan kura¸igan varmigon en la stomako.
Se oni estas ebria, oni kondutu kiel eble plej dece.
Fraûlino Krip sentis zumadon en la kapo kaj nekom-
preneblan kaûçukecon çe la genuoj. La manoj tremetis,
kiam ÿi pagis la kelnerinon, sed ÿi regis sin, same kiel
dum la tuta vivo, kiam ÿi tre atenteme pilgrimis al la
necesejo, kaj kaptis la okazon repudri mallongan nazon,
kies koloro ne sugestu anemion.
xi estis jam eltrovinta utilan fakton: kiam oni ne po-
vas fari ion bone laû normala rapideco, oni faru malpli
rapide, kaj, kutime, çio iros glate. Malstreçe, malrapide,
perfekte dece, ÿi forlasis la restoracion.
La agrable malvarmeta vespera aero vangofrapis ÿin
senkompate. Surprizite, ÿi ÿanceli¸is.
41
DEK DU AMRAKONTOJ
eLIBRO
Mi faros promenon! ÿi diris.
Post kelkaj paÿoj, ÿi diris: Ne! mi iros tuj al mia ho-
telo, kaj dormos!
Tre malrapide, kun la digno de bonedukitulino, kiu
ankoraû konscie restas bonedukita, fraûlino Krip marÿis
al sia hotelo. Oni ne atentigu, ne kaûzu skandalon. [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]