[ Pobierz całość w formacie PDF ]
31
To jest pod Ulię.
kością, nie wożąc z sobą żadnego bagażu, potrafił robić po
sto mil dziennie na wynajętym chłopskim wozie" (przeł. 32
Każdy jezdziec wziął na swojego konia jednego piechura,
J. Niemirska-Pliszczyńska). Podczas jazdy Cezar nie tracił
aby jak najszybciej przekroczyć linie nieprzyjacielskie.
czasu i nawet napisał wiele ze swoich dzieł, jak dowiaduje-
33
Tylko niektórzy z wydawców uzupełniają w tym miejscu
my się o tym od Swetoniusza (Div. Iul. 56): Pozostawił
jeszcze dwie księgi: O analogii i tyleż Anty-Katonów, ponad- uszkodzony tekst słowami cum quaereretur qui essent, co
to poemat Podróż. Pierwsze dwie spośród wymienionych ułatwia jego zrozumienie.
20
34
Bitwa została stoczona 2 stycznia 45 r. znalezieniem dla niego odpowiednich kwater, a kłopoty te
mogą zwiększyć się jeszcze bardziej, jeśli Pompejuszowi
35
Korduba leżała na prawym brzegu rzeki Betys (star. Ba-
uda się odwlec rozstrzygnięcie wojny aż do zimy.
etis, dziś. Gwadalkiwir) i Cezar, który dotarł do jej lewe-
54
go brzegu, musiał przeprawić się po prowizorycznym mo- Urodzajność gleby sprawiła, że cała ta kraina (dzis. Anda-
ście przerzuconym poniżej Korduby, gdyż jedyny istniejący luzja) została pozbawiona lasów i dlatego brak było drewna
tam kamienny most był w rękach pompejańczyków. Było to budulcowego, co bardzo utrudniało działania oblężnicze;
4 stycznia 45 r. konieczność nawadniania pól powodowała, że wodę odpro-
wadzano do gęsto rozgałęzionej sieci kanałów nawadniają-
36
Od swego obozu. Było to 6 stycznia 45 r.
cych i w tutejszych rzekach i strumieniach nie było wystar-
37
Walki te toczyły się do 10 stycznia 45 r. czającej jej ilości dla wojska.
38 55
Tym bardziej, że do Cezara dotarło już całe jego wojsko. Chodzi o Luzytanów, którzy często napadali na teryto-
rium Hiszpanii Dalszej.
39
Na podstawie liczby i wielkości ognisk można było odtwo-
56
rzyć, w przybliżeniu, stan liczebny zajmującego obóz wojska. Autor Wojny hiszpańskiej znał to niewątpliwie z autopsji.
W związku z tym, zależnie od potrzeby chwili, rozpalano
57
Castra Postumiana (dziś. Harinilla). Obóz nazwano tak
dla zmylenia przeciwnika więcej ognisk, co miało oznaczać,
na cześć Lucjusza Postumiusza Albinusa, który jako pretor
że w obozie jest dużo wojska, lub rozpalano ich niewiele,
w 180/179 r. zarządzał Hiszpanią Dalszą.
aby wyglądało na to, że wojska jest mało.
58
Zagrażała ona łączności Gnejusza Pompejusza z Korduba.
40
Ategua (dziś. Teba la vieja) leżała na prawym brzegu
59
Ciągnącym się wzdłuż południowego (czyli lewego) brze-
rzeki Salsum (dziś. Guadajoz). Zarówno z Ukubis (pózn.
gu rzeki Salsum.
Claritas Iulia, dziś. Espejo), jak i z Ategui można było ob-
serwować obóz Gnejusza Pompejusza. Ategua jest odległa 60
22 stycznia 45 r.
o 28 km na południowy zachód od Korduby, tak że Cezar,
61
Między godz. 3 a 4 nad ranem. Jest to zazwyczaj najlepsza
który wyruszył 11 stycznia 45 r., mógł do niej dotrzeć w ciągu
pora do zaskoczenia przeciwnika pogrążonego w śnie.
jednego dnia marszu.
62
41
23 stycznia 45 r.
Było ich wielu po obydwu stronach, często wyprawianych
63
także dla celów wywiadowczych lub dla prowokacji.
Lucius Nonius Asprenas, ten sam, którego Cezar pozosta-
42
wił pod Tapsus, by strzegł obozu (por. b. Afr. 80, 4). Zda-
Które dochodziły do stu metrów wysokości.
niem niektórych badaczy ma on być identyczny ze wspo-
43
Chodzi tu też o dolinę rzeki Salsum.
mnianym przez Katullusa (Catull. 52) Noniuszem.
44
64
Było to 12 stycznia 45 r.
23/24 stycznia 45 r.
45
65
12 stycznia 45 r.
Gnejuszowi Pompejuszowi nie udało się usunąć załogi
46
Cezara z Castra Postumiana i dlatego nie mógł zapewnić
14 stycznia 45 r.
sobie łączności z Korduba, gdzie znajdowała się jego baza.
47
Było to 16 stycznia 45 r.
Z tego powodu musiał przesunąć swój obóz bliżej Korduby,
48
to jest na zachód od Castra Postumiana, przypuszczalnie na
16/17 stycznia 45 r.
wzgórze, zwane dziś Cerro de la Torrecilla.
49
To jest po lewym brzegu. Należy dodać, że jej starożytna
66
Bliżej nieznany naczelnik jakiegoś plemienia hiszpań-
nazwa nawiązuje do wydobywanej tu już w starożytności
skiego, chyba z provincia citerior.
soli. Do dzisiaj zachowało się tu wiele wówczas czynnych
67
salin, a jeden z dopływów Guadajoz (star. Salsum) nosi
24 stycznia 45 r.
nawet nazwę Arroyo del Salado (słony strumień).
68
25 stycznia 45 r., po północy.
50
Jest to dzis. Cerro (wzgórze) de laVentosilla.
69
Obrońcy miasta chcieli podpalić urządzenia oblężnicze
51
Składał się on z mieszkańców prowincji; po kapitulacji
Cezara zbudowane z drewna.
Warrona Cezar przekazał go Kwintusowi Kassjuszowi ra-
70
27 stycznia 45 r.
zem z II legionem, który już od dawna stacjonował w Hiszpa-
71 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl ocenkijessi.opx.pl
31
To jest pod Ulię.
kością, nie wożąc z sobą żadnego bagażu, potrafił robić po
sto mil dziennie na wynajętym chłopskim wozie" (przeł. 32
Każdy jezdziec wziął na swojego konia jednego piechura,
J. Niemirska-Pliszczyńska). Podczas jazdy Cezar nie tracił
aby jak najszybciej przekroczyć linie nieprzyjacielskie.
czasu i nawet napisał wiele ze swoich dzieł, jak dowiaduje-
33
Tylko niektórzy z wydawców uzupełniają w tym miejscu
my się o tym od Swetoniusza (Div. Iul. 56): Pozostawił
jeszcze dwie księgi: O analogii i tyleż Anty-Katonów, ponad- uszkodzony tekst słowami cum quaereretur qui essent, co
to poemat Podróż. Pierwsze dwie spośród wymienionych ułatwia jego zrozumienie.
20
34
Bitwa została stoczona 2 stycznia 45 r. znalezieniem dla niego odpowiednich kwater, a kłopoty te
mogą zwiększyć się jeszcze bardziej, jeśli Pompejuszowi
35
Korduba leżała na prawym brzegu rzeki Betys (star. Ba-
uda się odwlec rozstrzygnięcie wojny aż do zimy.
etis, dziś. Gwadalkiwir) i Cezar, który dotarł do jej lewe-
54
go brzegu, musiał przeprawić się po prowizorycznym mo- Urodzajność gleby sprawiła, że cała ta kraina (dzis. Anda-
ście przerzuconym poniżej Korduby, gdyż jedyny istniejący luzja) została pozbawiona lasów i dlatego brak było drewna
tam kamienny most był w rękach pompejańczyków. Było to budulcowego, co bardzo utrudniało działania oblężnicze;
4 stycznia 45 r. konieczność nawadniania pól powodowała, że wodę odpro-
wadzano do gęsto rozgałęzionej sieci kanałów nawadniają-
36
Od swego obozu. Było to 6 stycznia 45 r.
cych i w tutejszych rzekach i strumieniach nie było wystar-
37
Walki te toczyły się do 10 stycznia 45 r. czającej jej ilości dla wojska.
38 55
Tym bardziej, że do Cezara dotarło już całe jego wojsko. Chodzi o Luzytanów, którzy często napadali na teryto-
rium Hiszpanii Dalszej.
39
Na podstawie liczby i wielkości ognisk można było odtwo-
56
rzyć, w przybliżeniu, stan liczebny zajmującego obóz wojska. Autor Wojny hiszpańskiej znał to niewątpliwie z autopsji.
W związku z tym, zależnie od potrzeby chwili, rozpalano
57
Castra Postumiana (dziś. Harinilla). Obóz nazwano tak
dla zmylenia przeciwnika więcej ognisk, co miało oznaczać,
na cześć Lucjusza Postumiusza Albinusa, który jako pretor
że w obozie jest dużo wojska, lub rozpalano ich niewiele,
w 180/179 r. zarządzał Hiszpanią Dalszą.
aby wyglądało na to, że wojska jest mało.
58
Zagrażała ona łączności Gnejusza Pompejusza z Korduba.
40
Ategua (dziś. Teba la vieja) leżała na prawym brzegu
59
Ciągnącym się wzdłuż południowego (czyli lewego) brze-
rzeki Salsum (dziś. Guadajoz). Zarówno z Ukubis (pózn.
gu rzeki Salsum.
Claritas Iulia, dziś. Espejo), jak i z Ategui można było ob-
serwować obóz Gnejusza Pompejusza. Ategua jest odległa 60
22 stycznia 45 r.
o 28 km na południowy zachód od Korduby, tak że Cezar,
61
Między godz. 3 a 4 nad ranem. Jest to zazwyczaj najlepsza
który wyruszył 11 stycznia 45 r., mógł do niej dotrzeć w ciągu
pora do zaskoczenia przeciwnika pogrążonego w śnie.
jednego dnia marszu.
62
41
23 stycznia 45 r.
Było ich wielu po obydwu stronach, często wyprawianych
63
także dla celów wywiadowczych lub dla prowokacji.
Lucius Nonius Asprenas, ten sam, którego Cezar pozosta-
42
wił pod Tapsus, by strzegł obozu (por. b. Afr. 80, 4). Zda-
Które dochodziły do stu metrów wysokości.
niem niektórych badaczy ma on być identyczny ze wspo-
43
Chodzi tu też o dolinę rzeki Salsum.
mnianym przez Katullusa (Catull. 52) Noniuszem.
44
64
Było to 12 stycznia 45 r.
23/24 stycznia 45 r.
45
65
12 stycznia 45 r.
Gnejuszowi Pompejuszowi nie udało się usunąć załogi
46
Cezara z Castra Postumiana i dlatego nie mógł zapewnić
14 stycznia 45 r.
sobie łączności z Korduba, gdzie znajdowała się jego baza.
47
Było to 16 stycznia 45 r.
Z tego powodu musiał przesunąć swój obóz bliżej Korduby,
48
to jest na zachód od Castra Postumiana, przypuszczalnie na
16/17 stycznia 45 r.
wzgórze, zwane dziś Cerro de la Torrecilla.
49
To jest po lewym brzegu. Należy dodać, że jej starożytna
66
Bliżej nieznany naczelnik jakiegoś plemienia hiszpań-
nazwa nawiązuje do wydobywanej tu już w starożytności
skiego, chyba z provincia citerior.
soli. Do dzisiaj zachowało się tu wiele wówczas czynnych
67
salin, a jeden z dopływów Guadajoz (star. Salsum) nosi
24 stycznia 45 r.
nawet nazwę Arroyo del Salado (słony strumień).
68
25 stycznia 45 r., po północy.
50
Jest to dzis. Cerro (wzgórze) de laVentosilla.
69
Obrońcy miasta chcieli podpalić urządzenia oblężnicze
51
Składał się on z mieszkańców prowincji; po kapitulacji
Cezara zbudowane z drewna.
Warrona Cezar przekazał go Kwintusowi Kassjuszowi ra-
70
27 stycznia 45 r.
zem z II legionem, który już od dawna stacjonował w Hiszpa-
71 [ Pobierz całość w formacie PDF ]