[ Pobierz całość w formacie PDF ]
aou*ia. ich. ft&iodouz
^PowiedziaÅ‚am, mu ts±, jak audoumz. iÄ… iPiomiznics. i jak Lraidzo JE. koahaiz oiaz jak
urczziniE. lano wsAawolai. i jak Loujczu auli z disijU zaa.owoLE.ni.
JLQO wrielkim. hioalsman buło to, azu mąż Jwój zaimtaLuE. lazUnki w \PizczuniE. i nU
zahiohonuis. mu, jak ziauku., tuon ihaiznuan ahaita-msntóią któie zawiZE. lauwolują u niego
złu naifaój. iDaizEMam:
Cóż LPaniE., JEOy do -J\iiąża, Jam niż urhadniziz ar zy nashój. ^Jam js.it heino tazisnsii. U
dodałam: J^aiiu h.izsbudoujuiE. catz. LPiomnićz, a c?Tani [nitalujs laziEnki
Cs.iaiz naizEKot tak%7łE. na hokojs., któiE. zatnohonowata mu \Jwoia izwagUiKa. ,JoLz
auwranu. a mojs. łóżko, ^a ZOWIZE. mam ochotę na iazdę na łyżwach ar tuan hokojaon.
c^r wizędziE. ts, iogL Jo d\uczatam. zs. imiechu.
dzu znaiz te. bako JE. J^aiili?
-LSoaat jeizcze.: ,^ZaarizL mówiL&n, ZE. twoja cónka ma lozum. fam aląboki auą i
oabouriEdzialam: C/TW. \Panis., ona ma o wiELE. więczj lozumu, niż muiliiz. \l^ixuhzui iią
^Aanowi dienourania tzeki nzi zobaazuć, jak ona ints.ie.iUJE. iię
129
Gen tok, wian, obiewnuÄ™ jÄ… i baiazo ii$. niÄ… inteieiujÄ™. c^T/e \Panie hoctriedziatam
nie możesz ihoazieiaać się, że znobią oa noża utizuitko to, co tobil itaiu książę.. Gn bul
bogatizum CTWwiekiem. Zobacz., de ć7Tan.i muli dawać iwoirn' madom, i sioitwm,
cTTcfe, aie to huto zaaianżowane j:azez ojca ćTjatiia. Jo nie. fiacho-azilo z dochodu,
,/mpacz mi, \Paniz, aiz muślę, żf. haenodzilo, OLE.
LP
anis, wiziz rza/
\Potzm. on zauważul, żt ttowimai mUć aom. w .oeulnie.. że: U^iaLiu azęito obawriaaala o
tum, iż cncialabu arudawaa tan L/L-gancKui h^zijiąaia. CTT (^^a ttotwinna
fiowieazioA
cuż, zPanii-., ten dom niż js.it ich . tzNa co aziaiz odizzkt: L^l/{oż~ na, to Kfizuitko
zowanizować, inni mada niż chcą ani tego, ani nie chcą
j
echać do -Eszmna .
(Lóż \Panis., wiziz laiąad o moJEJ JL^aUu niż ja. a\aucz. są nahiawio ją znać, a wtzau
odKiyie.i.z, jakÄ… ma wifianialÄ… natuiÄ™ .
gdyby polowa Ludzi, któiucn znam, mła tak izczęiLUtra, jak tucn dtaojs., to bijLolju
c^i ufriąc A^saifiU butai tematem, naize! tozmount L mam nadzieje, że nie hourieazialam
niczego, czego nie bawinnam,
cię S3óg
Cesarz powiedział królowi, iż mówiłam mu, jakim cudownym miejscem jest Newlands, ale
nie przypuszczał, że było takim naprawdę.
Powinnam powiedzieć, że kiedy żył Yater uczyniliśmy Książ naszym głównym domem.
Hans, który miał manię budowania, zainstalował łazienki oraz inne urządzenia pierwszej
potrzeby ułatwiające życie. Yater uwielbiał Pszczynę i Promnice i nigdy nie pozwoliłby na
żadne zmiany.
Spędziliśmy jesień, dzieląc czas pomiędzy Książ, Pszczynę i Promnice, a w każdym z tych
miejsc było dużo koniecznej pracy.
130
Zawsze kochałam Promnice. Po śmierci drogiego Vatera (nic nie zmieniłabym za jego życia)
zleciłam pomalowanie ścian na jasne, radosne kolory, kupiłam
nieco wygodnych kanap i foteli oraz bardziej wesołe perkale i brokaty. Na początku rodzina
była temu przeciwna, ale wkrótce polubili zmiany. Byłam tu
bardzo szczęśliwa.
Cesarz Wilhelm II (stoi na środku z laseczką), obok niego księżna Daisy von Hess z synem
Alexandrem (Lexelem), po prawej (stoi na schodach) Hans (Hansel), syn Daisy, za nim trzeci
od lewej, Hans Heinrich XV, Promnice 1908.
131
Zawsze kochałam Promnice. Jest małe i architektonicznie malownicze, ale nie budzi
szczególnego zaciekawienia. Stanowi jakby skrzyżowanie drewnianego domku
elżbietańskiego i szwajcarskiego domku wypoczynkowego. Wychodzi na duże śliczne
jezioro, otoczone wspaniałymi drzewami.
Kiedy po raz pierwszy je zobaczyłam było smutne i ponure. Po śmierci drogiego Yatera (nic
nie zmieniłabym tu za jego życia) zleciłam pomalowanie ścian na jasne, radosne kolory,
kupiłam dużo wygodnych kanap i foteli oraz bardziej wesołe perkale i brokaty. Na początku
rodzina była temu przeciwna, ale wkrótce polubili zmiany. Byłam tu bardzo szczęśliwa,
również dlatego, że nie było tu miejsca na urządzanie wielkich przyjęć. Jedynie dzieci i
członkowie rodziny mogli spędzać tu większość czasu, polując i urządzając pikniki.
SOS080
Na nasze pierwsze Boże Narodzenie zorganizowaliśmy prezenty i rozrywki dla ludzi w
Pszczynie i Książu. Głowy rodziny miały ciche Boże Narodzenie w Książu. Było jednak mi
smutno. Odkryłam, że próba życia w dwóch krajach jest wyczerpująca. Mój dom rodzinny,
siostra, rodzice i przyjaciele byli w Anglii.
Czar Londynu w maju i czerwcu, cud angielskiego lata, fascynacja wspaniałym wiejskim
domem, wzywają mnie. A z drugiej strony mąż, dom i dzieci były w Niemczech. Tam też
miałam wiele obowiązków towarzyskich i innych.
Gdy żył mój teść nie byłam rządzącą księżną pszczyńską, ale miałam dozę pewnej wolności,
nawet dość pożądanej, gdyż nie byłoby dobrze dla nikogo, gdybym siedziała cały czas przy
stole teściowej. Teraz sytuacja się zmieniła i dużo czasu muszę spędzać w Niemczech.
Myślę, że w ciągu dwóch lat, o których mowa w tym rozdziale, byłam w Anglii przynajmniej
z pół tuzina razy, na Riwierze trzy razy, w Wiedniu i Budapeszcie raz, nie mówiąc o częstych
podróżach między Książem i Pszczyną oraz kilku krótkich pobytach w Berlinie. Na szczęście
kocham podróże.
132
Targ na rynku w Pszczynie.
Wiele niemieckich ogrodów wygląda tak, jak niemiecka gospodyni w sztywnym szlafroku,
bawełnianych pończochach, czarnych butach, z papilotami nagłowię. Takie ogrody są
akuratne, bez koloru i jakiejkolwiek tajemnicy. Kobieta pracujÄ…ca w ogrodach zamkowych,
Książ.
133
Muszę jednak zmienić styl życia i być fiirstlich*. %7łycie to taki dziwny ciąg zdarzeń jeśli
daje ci coś jedną ręką, to drugą zabiera.
Teraz, kiedy mojemu mężowi powiodło się, będę mogła wydawać pieniądze, zmieniać rzeczy,
realizować swoje marzenia, wyrażać swoją wolę częściej niż zwykle, ale razem z sukcesami
przyszły również nowe zadania, które związały mnie bardziej niż kiedykolwiek z otoczeniem,
pośród którego starałam się, jak najlepiej umiałam, stworzyć dom z sercem, ale nigdy tak
naprawdę mi się to nie udało.
Fiirstlich (niem.) tutaj: po książęcemu, żyć jak księżna.
ROZDZIAA V
STYCZEC 1908 -MARZEC 1909
W styczniu 1908 r. byliśmy w Eton. Do naszej małej szczęśliwej gro nadki należeli: książę i
księżna Roxburghe*, lord Mar, Kellie i Yiolet, Edith Yillers, Joe Laycock i wujek Lindsay
FitzPatrick. Jesienią udało się nam rozwiązać wszystkie sprawy w Książu i Pszczynie,
wynikające ze śmierci Yatera, i mieliśmy naprawdę cudowne wakacje. Dołączyłam do
Shelagh w Monte Carlo pod koniec stycznia i przedstawiłam świetny pomysł polowania na
willę, która odpowiadałaby każdemu". Oczywiście, było to całkowicie daremne
poszukiwanie, ponieważ taki rodzaj willi istniał tylko w naszej wyobrazni. Jednak w końcu
znalazłam na Cap Martin willę Cynthia i tam zamieszkaliśmy. Wielu jednak twierdziło, że
Cap jest zbyt wietrzne, a morze zbyt surowe, ale zarówno ja, jak i dzieci kochaliśmy to
miejsce. Czyż nie byłam prawie pod drzwiami willi Cyrnos, a droga, wspaniała cesarzowa
Eugenia, z jej dojrzałą mądrością, była jak kość słoniowa, im starsza, tym coraz młodsza w
swoim wdzięku. Głupawy dowcip, jeśli tylko można go rozpoznać, jest jednym z
największych przekleństw w życiu. Nikt nigdy nie jest od tego wolny, a w otoczeniu
kosmopolitycznym, w którym od wielu lat żyłam, panuje w sposób szczególny. Prawie każdy
był uwikłany w konflikty rodzinne, a większość zabiegała o poprawienie swojej pozycji na
dworze w Londynie, Wiedniu czy Berlinie. Zawsze starałam się trzymać z dala od intryg, a [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl ocenkijessi.opx.pl
aou*ia. ich. ft&iodouz
^PowiedziaÅ‚am, mu ts±, jak audoumz. iÄ… iPiomiznics. i jak Lraidzo JE. koahaiz oiaz jak
urczziniE. lano wsAawolai. i jak Loujczu auli z disijU zaa.owoLE.ni.
JLQO wrielkim. hioalsman buło to, azu mąż Jwój zaimtaLuE. lazUnki w \PizczuniE. i nU
zahiohonuis. mu, jak ziauku., tuon ihaiznuan ahaita-msntóią któie zawiZE. lauwolują u niego
złu naifaój. iDaizEMam:
Cóż LPaniE., JEOy do -J\iiąża, Jam niż urhadniziz ar zy nashój. ^Jam js.it heino tazisnsii. U
dodałam: J^aiiu h.izsbudoujuiE. catz. LPiomnićz, a c?Tani [nitalujs laziEnki
Cs.iaiz naizEKot tak%7łE. na hokojs., któiE. zatnohonowata mu \Jwoia izwagUiKa. ,JoLz
auwranu. a mojs. łóżko, ^a ZOWIZE. mam ochotę na iazdę na łyżwach ar tuan hokojaon.
c^r wizędziE. ts, iogL Jo d\uczatam. zs. imiechu.
dzu znaiz te. bako JE. J^aiili?
-LSoaat jeizcze.: ,^ZaarizL mówiL&n, ZE. twoja cónka ma lozum. fam aląboki auą i
oabouriEdzialam: C/TW. \Panis., ona ma o wiELE. więczj lozumu, niż muiliiz. \l^ixuhzui iią
^Aanowi dienourania tzeki nzi zobaazuć, jak ona ints.ie.iUJE. iię
129
Gen tok, wian, obiewnuÄ™ jÄ… i baiazo ii$. niÄ… inteieiujÄ™. c^T/e \Panie hoctriedziatam
nie możesz ihoazieiaać się, że znobią oa noża utizuitko to, co tobil itaiu książę.. Gn bul
bogatizum CTWwiekiem. Zobacz., de ć7Tan.i muli dawać iwoirn' madom, i sioitwm,
cTTcfe, aie to huto zaaianżowane j:azez ojca ćTjatiia. Jo nie. fiacho-azilo z dochodu,
,/mpacz mi, \Paniz, aiz muślę, żf. haenodzilo, OLE.
LP
anis, wiziz rza/
\Potzm. on zauważul, żt ttowimai mUć aom. w .oeulnie.. że: U^iaLiu azęito obawriaaala o
tum, iż cncialabu arudawaa tan L/L-gancKui h^zijiąaia. CTT (^^a ttotwinna
fiowieazioA
cuż, zPanii-., ten dom niż js.it ich . tzNa co aziaiz odizzkt: L^l/{oż~ na, to Kfizuitko
zowanizować, inni mada niż chcą ani tego, ani nie chcą
j
echać do -Eszmna .
(Lóż \Panis., wiziz laiąad o moJEJ JL^aUu niż ja. a\aucz. są nahiawio ją znać, a wtzau
odKiyie.i.z, jakÄ… ma wifianialÄ… natuiÄ™ .
gdyby polowa Ludzi, któiucn znam, mła tak izczęiLUtra, jak tucn dtaojs., to bijLolju
c^i ufriąc A^saifiU butai tematem, naize! tozmount L mam nadzieje, że nie hourieazialam
niczego, czego nie bawinnam,
cię S3óg
Cesarz powiedział królowi, iż mówiłam mu, jakim cudownym miejscem jest Newlands, ale
nie przypuszczał, że było takim naprawdę.
Powinnam powiedzieć, że kiedy żył Yater uczyniliśmy Książ naszym głównym domem.
Hans, który miał manię budowania, zainstalował łazienki oraz inne urządzenia pierwszej
potrzeby ułatwiające życie. Yater uwielbiał Pszczynę i Promnice i nigdy nie pozwoliłby na
żadne zmiany.
Spędziliśmy jesień, dzieląc czas pomiędzy Książ, Pszczynę i Promnice, a w każdym z tych
miejsc było dużo koniecznej pracy.
130
Zawsze kochałam Promnice. Po śmierci drogiego Vatera (nic nie zmieniłabym za jego życia)
zleciłam pomalowanie ścian na jasne, radosne kolory, kupiłam
nieco wygodnych kanap i foteli oraz bardziej wesołe perkale i brokaty. Na początku rodzina
była temu przeciwna, ale wkrótce polubili zmiany. Byłam tu
bardzo szczęśliwa.
Cesarz Wilhelm II (stoi na środku z laseczką), obok niego księżna Daisy von Hess z synem
Alexandrem (Lexelem), po prawej (stoi na schodach) Hans (Hansel), syn Daisy, za nim trzeci
od lewej, Hans Heinrich XV, Promnice 1908.
131
Zawsze kochałam Promnice. Jest małe i architektonicznie malownicze, ale nie budzi
szczególnego zaciekawienia. Stanowi jakby skrzyżowanie drewnianego domku
elżbietańskiego i szwajcarskiego domku wypoczynkowego. Wychodzi na duże śliczne
jezioro, otoczone wspaniałymi drzewami.
Kiedy po raz pierwszy je zobaczyłam było smutne i ponure. Po śmierci drogiego Yatera (nic
nie zmieniłabym tu za jego życia) zleciłam pomalowanie ścian na jasne, radosne kolory,
kupiłam dużo wygodnych kanap i foteli oraz bardziej wesołe perkale i brokaty. Na początku
rodzina była temu przeciwna, ale wkrótce polubili zmiany. Byłam tu bardzo szczęśliwa,
również dlatego, że nie było tu miejsca na urządzanie wielkich przyjęć. Jedynie dzieci i
członkowie rodziny mogli spędzać tu większość czasu, polując i urządzając pikniki.
SOS080
Na nasze pierwsze Boże Narodzenie zorganizowaliśmy prezenty i rozrywki dla ludzi w
Pszczynie i Książu. Głowy rodziny miały ciche Boże Narodzenie w Książu. Było jednak mi
smutno. Odkryłam, że próba życia w dwóch krajach jest wyczerpująca. Mój dom rodzinny,
siostra, rodzice i przyjaciele byli w Anglii.
Czar Londynu w maju i czerwcu, cud angielskiego lata, fascynacja wspaniałym wiejskim
domem, wzywają mnie. A z drugiej strony mąż, dom i dzieci były w Niemczech. Tam też
miałam wiele obowiązków towarzyskich i innych.
Gdy żył mój teść nie byłam rządzącą księżną pszczyńską, ale miałam dozę pewnej wolności,
nawet dość pożądanej, gdyż nie byłoby dobrze dla nikogo, gdybym siedziała cały czas przy
stole teściowej. Teraz sytuacja się zmieniła i dużo czasu muszę spędzać w Niemczech.
Myślę, że w ciągu dwóch lat, o których mowa w tym rozdziale, byłam w Anglii przynajmniej
z pół tuzina razy, na Riwierze trzy razy, w Wiedniu i Budapeszcie raz, nie mówiąc o częstych
podróżach między Książem i Pszczyną oraz kilku krótkich pobytach w Berlinie. Na szczęście
kocham podróże.
132
Targ na rynku w Pszczynie.
Wiele niemieckich ogrodów wygląda tak, jak niemiecka gospodyni w sztywnym szlafroku,
bawełnianych pończochach, czarnych butach, z papilotami nagłowię. Takie ogrody są
akuratne, bez koloru i jakiejkolwiek tajemnicy. Kobieta pracujÄ…ca w ogrodach zamkowych,
Książ.
133
Muszę jednak zmienić styl życia i być fiirstlich*. %7łycie to taki dziwny ciąg zdarzeń jeśli
daje ci coś jedną ręką, to drugą zabiera.
Teraz, kiedy mojemu mężowi powiodło się, będę mogła wydawać pieniądze, zmieniać rzeczy,
realizować swoje marzenia, wyrażać swoją wolę częściej niż zwykle, ale razem z sukcesami
przyszły również nowe zadania, które związały mnie bardziej niż kiedykolwiek z otoczeniem,
pośród którego starałam się, jak najlepiej umiałam, stworzyć dom z sercem, ale nigdy tak
naprawdę mi się to nie udało.
Fiirstlich (niem.) tutaj: po książęcemu, żyć jak księżna.
ROZDZIAA V
STYCZEC 1908 -MARZEC 1909
W styczniu 1908 r. byliśmy w Eton. Do naszej małej szczęśliwej gro nadki należeli: książę i
księżna Roxburghe*, lord Mar, Kellie i Yiolet, Edith Yillers, Joe Laycock i wujek Lindsay
FitzPatrick. Jesienią udało się nam rozwiązać wszystkie sprawy w Książu i Pszczynie,
wynikające ze śmierci Yatera, i mieliśmy naprawdę cudowne wakacje. Dołączyłam do
Shelagh w Monte Carlo pod koniec stycznia i przedstawiłam świetny pomysł polowania na
willę, która odpowiadałaby każdemu". Oczywiście, było to całkowicie daremne
poszukiwanie, ponieważ taki rodzaj willi istniał tylko w naszej wyobrazni. Jednak w końcu
znalazłam na Cap Martin willę Cynthia i tam zamieszkaliśmy. Wielu jednak twierdziło, że
Cap jest zbyt wietrzne, a morze zbyt surowe, ale zarówno ja, jak i dzieci kochaliśmy to
miejsce. Czyż nie byłam prawie pod drzwiami willi Cyrnos, a droga, wspaniała cesarzowa
Eugenia, z jej dojrzałą mądrością, była jak kość słoniowa, im starsza, tym coraz młodsza w
swoim wdzięku. Głupawy dowcip, jeśli tylko można go rozpoznać, jest jednym z
największych przekleństw w życiu. Nikt nigdy nie jest od tego wolny, a w otoczeniu
kosmopolitycznym, w którym od wielu lat żyłam, panuje w sposób szczególny. Prawie każdy
był uwikłany w konflikty rodzinne, a większość zabiegała o poprawienie swojej pozycji na
dworze w Londynie, Wiedniu czy Berlinie. Zawsze starałam się trzymać z dala od intryg, a [ Pobierz całość w formacie PDF ]